Καλοκαιρινό Καρτέρι – Γιάννης Βλάχος
Το καρτέρι, ως τεχνική κυνηγίου, ως τεχνική ελεύθερης κατάδυσης και, πάνω απ' όλα, ως τρόπος προσέγγισης του υποβρυχίου κόσμου στο σύνολο του, συνδέει τον άνθρωπο με τα ψάρια με μια σχέση που ποτέ δεν θα πάψει να εξελίσσεται, τόσο ποσοτικά (κυρίως στην αρχή, οταν η κατανόηση των βασικών αρχών αυξήσει τον αριθμό των θηραμάτων) όσο και ποιοτικά (στο αποκορύφωμα του, όπου μοιραία θα φθάσουν αυτοί που πίστεψαν στο κύριο χαρακτηριστικό του, την επιλεκτικότητα). Παρόλα αυτά το καρτέρι δεν αποτελεί την ''κορυφαία τεχνική'', καθώς ένας τέτοιος χαρακτηρισμός αντιτίθεται στην ιδεολογία που το διέπει. Το καρτέρι, και εδώ είναι το μεγαλείο του παρόλο οτι περιλαμβάνει τους πιο ολοκληρωμένους κανόνες τεχνικής , οδηγεί τον ελεύθερο δύητη στην πλήρη απελευθέρωση του απο κάθε κανόνα, αναιρώντας και αυτό το ίδιο, ώστε επιτέλους να νιώσει άνετα με την αβεβαιότητα της κίνησης των νερών.
Υποβρύχιο Ψάρεμα – Τα ψάρια και οι τεχνικές Γιάννης Βλάχος
Το υποβρύχιο ψάρεμα με ελεύθερη κατάδυση παθιάζει δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο. Παλιό οσο και η ιστορία του ανθρώπου, κράτησε την αυθεντικότητα του, απο την επανεμφάνιση του στη δεκαετία του 1930, μέχρι τις μέρες μας.
Η απεραντοσύνη του υποβρύχιου κόσμου και η απίστευτη προσαρμοστικότητα του στις καταστροφικές επιπολαιότητες του σύγχρονου ανθρώπου μεταβάλλει ασταμάτητα τις εικόνες που περνούν μπροστά από τη μάσκα του ελεύθερου δύτη, συντηρώντας το πάθος του υποβρυχίου ψαρέματος σε όλη του τη ζωή.
Σε μια εποχή που ο άνθρωπος νιώθει ηττημένος απο την καθημερινότητα, το υποβρύχιο ψάρεμα παραμένει ένα απο τα ελάχιστα πράγματα που μπορούν να τον κάνουν να νιώσει νικητής. Η κίνηση πάνω και κάτω απο την επιφάνεια αποκλειστικά με τις σωματικές του δυνάμεις και η χρήση όπλων που η λειτουργία τους βασίζεται στις αρχές του τόξου, επανασυνδέει τον άνθρωπο με τη φύση και δικαιώνει το υποβρύχιο ψάρεμα ώς τη μοναδική επιλεκτική και ασφαλή για το περιβάλλον μορφή αλιείας.
Στο υποβρύχιο ψάρεμα με ελεύθερη κατάδυση, σε αντίθεση με όλες τις άλλες μορφές αλιείας, το χτύπημα του ψαριού δεν είναι αυτοσκοπός, επειδή ενυπάρχει το στοιχείο της άπνοιας. Για να μπορέσει ο δύτης να καταδυθεί και να ψαρέψει σε βάθη που πολλές φορές ξεπερνάνε τα -20 μέτρα, προϋποτίθεται ότι διαθέτει την αυτογνωσία και την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης που απαιτούνται για την παρατήρηση της υποβρύχιας ζωής, μέρος της οποίας γίνεται και ο ίδιος. Η παρατήρηση συσσωρεύει γνώσεις και η βαθιά γνώση οδηγεί στην αγάπη, άρα στην προστασία της φύσης. Αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του βιβλίου, να αγαπήσει ο άνθρωπος την φύση μέσα απο το υποβρύχιο ψάρεμα και να την προστατέψει, τουλάχιστον απο τον ίδιο του τον εαυτό.